Ludovica hiçbir zaman gökyüzüne bakmayı sevmedi. Çocukken bile açık alanlarda yaşadığı korku ona işkence gibi gelirdi. Angola bağımsızlığını kazanmadan hemen önce yaşanan çatışmalardan çok korktu ve yaşadığı apartman dairesinin kapısına bir duvar ördü. Böylelikle burası 30 yıl boyunca ayrılmayacağı yuvası oldu. Evindeki yiyecekler uzun bir süre onu idare etti, daha sonra terasında yetiştirdiği birkaç sebze ve yakaladığı güvercinlerle beslendi. Yemek pişirmek ve ısınmak için evdeki mobilyaları yaktı, onlar bittiğinde parkeleri sökerek yakmaya başladı. Evinde kaldığı süre boyunca bir günlük tuttu, kağıt ve kalemi bittiğinde kömürle evin duvarlarına yazmaya başladı.